Wybierając płytki ceramiczne do nowego lub świeżo remontowanego mieszkania, większość osób kieruje się zwykle ich walorami użytkowymi lub względami estetycznymi. Tym, co ma największe znaczenie,  są ich wymiary, kolor, wzornictwo, sposób wykończenia powierzchni płytki, a także cena. Niewiele osób uświadamia sobie, jak długą drogę przebywają nawet tanie płytki, zanim trafią na ścianę czy podłogę.  Jak wygląda proces produkcji płytek ceramicznych?

Jak powstały płytki ceramiczne?

Historia płytek ceramicznych sięga czasów starożytnych. Dzięki wynalezieniu ceramiki i rozpoczęciu wytwarzania wypalanych w ogniu naczyń glinianych, ludzie znaleźli sposób na przechowywanie i przygotowywanie pożywienia. Technologia była rozwijana na przestrzeni wieków. W starożytnej Babilonii wynalezione zostało szkliwo, umożliwiające nadanie wypalanym glinianym naczyniom czy płytkom, stosowanym jako element wykończenia pałaców, większej trwałości i bardziej estetycznego wyglądu.  Proces produkcji zmodyfikowali następni Chińczycy, dzięki swojemu wynalazkowi porcelany. W późniejszym okresie ważnymi centrami rozwoju technologii produkcji ceramiki stały się państwa Bliskiego Wschodu, między innymi Iran, oraz Imperium Osmańskie. Na masową skalę płytki ceramiczne zaczęto produkować w Wielkiej Brytanii, w czasie rewolucji przemysłowej.

Przez długi czas, płytki powstawały w wyniku formowania z masy glinianej, z zastosowaniem specjalnych forem. Współczesny proces produkcji płytek ściennych czy płytek podłogowych  obejmuje kilka etapów oraz zastosowanie specjalistycznych, nowoczesnych urządzeń. Zapewnia to ich jakość oraz powtarzalność uzyskiwanych rezultatów. Dzięki mechanizacji, a często również komputeryzacji  i cyfryzacji produkcji, możliwe jest uzyskiwanie całych partii łudząco do siebie podobnych kafelków. W jakich etapach przebiega produkcja płytek?

Z jakich surowców wytwarza się płytki ceramiczne?

W przeszłości, ceramika oznaczała wyroby powstałe przez wypalanie odpowiednio uformowanej masy glinianej. Obecnie jednak termin ten obejmuje wszelkie produkty z tworzyw nieorganicznych i niemetalicznych, jeśli powstały w wyniku obróbki termicznej w bardzo wysokich temperaturach. Materiałem do produkcji płytek ceramicznych może być więc nie tylko glina, ale również skalenie, kaolinit i kwarc. Dodatkowo, dla uzyskania odpowiedniej barwy, tekstury i wytrzymałości do minerałów tych dodawane są również inne związki nieorganiczne, takie jak tlenki glinu, tytanu, cyrkonu a także węgliki, siarczki, azotki i borki różnych pierwiastków. Minerały te, zanim staną się masą do produkcji płytek, są odważane, a następnie poddawane procesowi mielenia z dodatkiem wody. W nowoczesnych zakładach produkcyjnych, proces ważenia i odmierzania właściwych proporcji składników jest skomputeryzowany i przeprowadzany za pomocą wagozasilaczy. Powstałe w wyniku zmielenia minerałów z wodą leiwo jest transportowane do mieszalników, gdzie zachodzi jego homogenizacja. Dzięki temu, masa lejna zyskuje jednorodną strukturę. Dodatkowo, już na tym etapie produkcji, może zostać przeprowadzone barwienie płytek, dzięki dodaniu do mieszalników odpowiednich pigmentów.

Od masy lejnej do gotowej płytki ceramicznej

Leiwo powstałe w procesie mielenia i homogenizacji, jest transportowane do specjalnych silosów, gdzie przechodzi proces suszenia i leżakowania. W wyniku suszenia, odparowuje znaczna ilość wody i lejąca masa zmienia się w granulat.

To właśnie z tego granulatu są następnie formowane płytki ceramiczne. Do tego celu wykorzystywane są prasy o bardzo dużej sile nacisku, które dzięki zastosowaniu odpowiednich stempli, nadają płytkom właściwy kształt i rozmiar. Podczas wyciskania,  ponownie usuwana jest część wilgoci, a uformowane płytki stają się twardsze i bardziej wytrzymałe. Umożliwia to bezpieczny transport na linię szkliwierską.

Koleje etapy produkcji płytek – szkliwienie, zdobienie, wypalanie

Płytki, po uformowaniu i częściowym wysuszeniu, trafiają do szkliwierni – o ile oczywiście mają to być płytki wykończone szkliwem. Płytki ścienne zewnętrzne zyskają w ten sposób trwałość i odporność na działanie wilgoci. Jednak nie wszystkie płytki ceramiczne są poddawane szkliwieniu. Niektóre są jedynie  wyprażane i wprost z pras trafiają do pieców. Tak powstają na przykład niektóre płytki ceramiczne podłogowe, idealne do wnętrz rustykalnych.

W przypadku płytek szkliwionych, przed nałożeniem szkliwa, możliwe jest dodatkowe  ich zdobienie. Przed wypalaniem, produkt szkliwienia poddawany jest kolejnemu dosuszaniu. Samo wypalanie odbywa się w komputerowo sterowanych piecach rolkowych, które początkowo stopniowo podnoszą temperaturę, aż do uzyskania żądanej jej wysokości, a następnie stopniowo ją obniżają. W ten sposób płytki zyskują trwałość i wytrzymałość, nie pękając pod wpływem wysokiej temperatury.

Kontrola jakości i sortowanie – ostatni etap produkcji płytek

Po wypalaniu, płytki poddawane są drobiazgowej kontroli jakości i sortowaniu. W czasie sortowania płytki są klasyfikowane do odpowiednich gatunków. Dzięki temu, kupując płytki gatunku I, nabywca ma pewność, że będą pozbawione widocznych defektów i uszkodzeń. Dzięki komputeryzacji procesu szkliwienia czy zdobienia, możliwe jest wyprodukowanie kafelków niemal identycznych. W czasie ich ręcznej produkcji, efekt taki nie był możliwy.

Podsumowując – produkcja płytek ceramicznych https://www.ceramiczne-plytki.pl/ to obecnie złożony, wieloetapowy i skomputeryzowany proces, umożliwiający uzyskanie kafelków o dokładnie zaprojektowanych parametrach. Dzięki temu dostępnych jest tak wiele różnorodnych płytek o właściwościach, pozwalających zaspokoić potrzeby wszystkich klientów.